Moet ik stoppen?

Mijn vorige baan vond ik ontzettend leuk, ik heb er 15 jaar gewerkt en het toen nog kleine bedrijf mee uitgebouwd tot een grotere innovatieve organisatie. Als ik terugdenk aan die tijd, word ik nog enthousiast. Het enige nadeel was de reistijd, toen ik nog geen kinderen had was dat prima, maar dat veranderde dus. Ik besloot dichter bij huis te gaan werken, zodat ik lekker op de fiets kon. Net voor corona begon ik in mijn nieuwe baan bij Het PON & Telos in Tilburg. In de begintijd was het veel thuiswerken, ik leerde mijn collega’s en opdrachtgevers kennen vanaf een scherm. Dat was wennen, maar ging best goed. 

 In mijn vorige baan zat ik best ‘beschermd’, ik had vooral contact met afdelingen binnen het bedrijf en met dezelfde externe mensen die niet direct mijn opdrachtgever waren. Bij mijn nieuwe baan had ik meer te maken met projectmatig werken en deadlines. Waar ik eerst onderzoek deed in het veld en de onderzoeksresultaten redelijk snel werden gebruikt voor productontwikkeling, had ik het gevoel dat ik nu verder van de praktijk stond en miste ik het concrete resultaat. Het sluimerde al langer, ik kreeg er last van. De vraag ‘past dit wel bij mij?’ rees steeds vaker op. Ik besloot dan ook dat ik op zoek moest naar iets anders. Ik vond het project waar ik middenin zat heel leuk, dat wilde ik graag afmaken, maar ik besprak toch met mijn werkgever dat ik ging vertrekken. Het kenmerkt Het PON & Telos dat ze meteen met me mee dachten en een loopbaantraject bij De Heren Van Werk aanboden.

 Drastisch

Ik ging het loopbaantraject heel drastisch in: met het idee dat ik echt iets heel anders wilde gaan doen. We begonnen dus met onderzoeken wat bij mij past. Ik doe graag onderzoek, ik lever graag een maatschappelijke bijdrage en ik bied graag de helpende hand. Dat wist ik al wel, maar dat kwam nu ook heel duidelijk naar voren. Ik heb echt alle mogelijkheden onderzocht, van Research Verpleegkundige tot het onderwijs. Overal was iets voor en tegen te zeggen. Uiteindelijk bleek vooral ook dat ik bij functies uitkwam die heel veel lijken op mijn huidige werk. Toen zijn we wat praktischer gaan kijken. 

Precies wat ik leuk vind

Want ik heb het op zich heel goed naar mijn zin met mijn collega’s. Ik werk graag samen in een integraal team en bij Het PON & Telos zitten zo’n 30 onderzoekers met ieder hun eigen specialisme, ik vind het leuk als we samenwerken en van elkaar kunnen leren. We zijn bezig met maatschappelijke vraagstukken, precies wat ik ook leuk vind. Het PON & Telos is een fijne, betrokken werkgever en ook nog eens dicht bij huis voor mij. Allemaal eisen die ik ook aan een nieuwe werkgever zou stellen. Het was dus uiteindelijk heel logisch om te kijken of ik mijn baan aan kon passen aan mijn behoeften.  

Energiegevers

Ik ben eigenlijk anders gaan kijken naar mijn werk en heb kleine aanpassingen gedaan, of ik ga nog bewust aanpassingen doen, zodat het werk me meer energie oplevert. Zo benader ik opdrachtgevers actiever om te vragen wat ze met de uitkomsten van onderzoeken hebben gedaan. Ik ga vaker op pad, naar buiten om klanten te ontmoeten. Want dan heb je toch andere gesprekken dan via het beeldscherm. Ik hoor en voel dan dat de resultaten van ons werk belangrijk zijn. Daar krijg ik energie van. Ik wil ook meer kennisbijeenkomsten en netwerkevents gaan bijwonen. Ik moet er altijd een drempeltje voor over, ik hou me graag op de achtergrond, maar het levert ook heel veel werkplezier op. Net als het begeleiden van stagiaires en junior collega’s, hen coachen vind ik leuk. Daarnaast ben ik ook BHV’er geworden, ik heb besloten vol voor mijn werk te gaan en dat houdt in dat ik automatisch ook echt voor de organisatie ga. 

Zelf creëren

Al met al zit ik nu veel beter op dezelfde plek. Met de coaching van Maurice en Elton is het me veel helderder geworden dat ik het roer echt niet helemaal om hoef te gooien om weer met plezier te gaan werken. Ik ben me meer bewust van de mogelijkheden die ik zelf kan creëren en dat maakt het verschil! 

Fotograaf: Joris Buijs