Doe’k graag
We schreven er vorige maand al over: de mooie verbindingen die tot stand komen door een simpel telefoontje. “Hoi, wij kennen iemand die wellicht wil switchen van werk, richting jouw vakgebied. Zou je wat tijd willen en kunnen vrijmaken om met die persoon van gedachten te wisselen? Om een echt inkijkje te geven in jouw werk?” En dat daar dan ‘ja’ op wordt gezegd en er vanalles gebeurd daarna. Soms horen we daar niets van terug, soms wel. Maakt niet uit, dat we de verbinding hebben gemaakt geeft al genoegdoening.
En soms komen er hele mooie dingen bij ons terug. Een opdracht, een nieuwe klant. Geven werkt dus. Maar vooral als er niets terug wordt verwacht. En als je natuurlijk de kwaliteit levert die je belooft. Want anders durft niemand zijn handen voor je in het vuur te steken. Althans, dat is onze veronderstelling. Maar klopt dat wel? We trokken de stoute schoenen aan en gingen op onderzoek uit. Weet: dit onderzoek bestaat maar uit een paar telefoontjes hoor 🙂 Niets wetenschappelijks verder.
We bellen met ons marketingteam, gedreven professionals die met elkaar samenwerken om onze marketing uit te voeren. Het leuke aan deze samenwerking is voor ons dat zij creatief zijn, out of the box denken en ook tegen ons durven te zeggen dat we dingen moeten durven proberen. Heb je ons op Prinsjesdag op je tijdlijn voorbij zien komen? Twee heen-en-weer bewegenden ginger hoofdjes in een gouden koets? Vond je daar wat van? Juist, hun schuld! Maar goed, daar gaat dit artikel niet over. Het gaat over geven.
Het is aan hen
Wij vinden ons marketingteam uiteraard goed, anders zouden we zelf niet met hen samenwerken. Wij weten dat ze goed werk leveren, dat ze met mooie ideeën komen, dat ze hun deadlines halen, dat ze hun sporadische fouten ruiterlijk toegeven en rechtzetten en dat ze er zijn voor ons. Ook als het ad hoc een keer nodig is, ook als het buiten onze afspraken valt. Wij zijn dus zeer tevreden. Kijk, dat zijn mensen die je met een gerust hart voordraagt bij anderen. Het leuke is dat ze dat andersom ook doen. Waarom eigenlijk, we vragen er absoluut niet om namelijk. We zijn al blij als we anderen kunnen helpen door hun naam te noemen. Wat ze er verder mee doen, is aan hen.
Dank en denk
Het antwoord is niet verrassend. De reden waarom wij hen verbinden aan anderen, is precies de reden waarom zij dat andersom ook doen. Ze weten dat wij goed werk leveren. Om te quoten: “Als ik jullie voorstel bij mijn connectie, weet ik dat jullie er heel zorgvuldig mee omgaan. Los daarvan ken ik jullie manier van werken en heb ik dan al een inschatting gemaakt of het past, of er een professionele klik zal zijn. Als ik daar niet van overtuigd zou zijn, zou ik jullie niet eens voorstellen. Dat is het eerlijke antwoord.” Een ander telefoontje leverde eenzelfde antwoord op. En weer een ander voegde daar aan toe: “Ik ben jullie altijd dankbaar als jullie mij iets gunnen. En ik weet dat jullie er niets voor terug willen, maar dat zorgt er juist voor dat ik eerder aan jullie denk!”
Doe’k
Het zal de tijd van het jaar wel zijn, maar wij zijn dankbaar als we dit horen. Dankbaar omdat we door de tijd heen zoveel mooie mensen en professionals hebben mogen ontmoeten en dankbaar voor het feit dat elke ontmoeting een rimpeling aan effectjes genereert. En dat we dan op z’n Tilburgs tegen elkaar kunnen zeggen: Da doe’k graag voor jou!