Het staat nog te pruttelen

Als kind wist ik het al: ik wilde leraar worden. Ik deed de mavo, stroomde door naar havo. Dat ging ook prima, dus de stap naar vwo was een logische. Om leraar te worden zou ik een hbo-studie moeten volgen, maar een studie aan de universiteit was min of meer vanzelfsprekend na het vwo. Het werd rechten. Een leuke opleiding, die ik succesvol doorliep.

En ik werd zelfs gevraagd om docent privaatrecht te worden! Ik blij, ik zat helemaal op mijn plek. Om docent te blijven moest ik een proefschrift schrijven, dus daar begon ik aan. Niet omdat ik zo graag dat proefschrift wilde schrijven, maar omdat ik docent wilde zijn. Toen ik het proefschrift voor een groot deel af had, bleek dat ik een onderzoeksverplichting bleef houden. En dat was echt niet wat ik wilde, ik wilde gewoon voor de klas staan! Colleges geven. Ik besloot te stoppen met het proefschrift en verder te gaan kijken. Ik wist van een aantal ex-collega’s dat zij op het hbo rechten les gaven, maar dat voelde op dat moment niet als de juiste stap voor mezelf. Ik zocht dus ander werk, en had verschillende banen in mijn vakgebied.  

Kriebels

Toch bleef het kriebelen, ik kwam iemand tegen die zich had laten omscholen tot leraar en dat was voor mij een trigger om die stap ook te nemen. Het werd Frans, en na de studie ging ik aan de slag als docent. Dat heb ik vijf jaar gedaan. Eigenlijk tot mijn partner aangaf dat we naast elkaar heen aan het leven waren met onze drukke levens. Mijn partner heeft een winkel in luxe schrijf- en lederwaren en hij stelde voor dat ik samen met hem de zaak ging runnen. Zo gezegd, zo gedaan. Tot een paar maanden geleden….

Nieuw carrière?

Eerlijk gezegd was het werk in de winkel niet mijn passie, ik kreeg er niet heel veel energie van. Elton is een oude bekende van mij, zo ben ik bij De Heren van Werk terecht gekomen. Ik voerde gesprekken met Maurice om erachter te komen waar mijn passie dan wel ligt. En wat ik daarmee zou kunnen doen. Ik vind schrijven leuk, storytelling, presenteren en voice-over werkzaamheden dus dat onderzocht ik verder. Maurice heeft me aan toffe professionals verbonden in die vakgebieden en met hen ging ik in om tafel. En het waren leuke mensen, enthousiaste professionals die me een inkijkje gaven in het werk wat ik met mijn passie zou kunnen gaan doen. Ik volgde een workshops storytelling en voice-over en genoot er oprecht van. Ik dacht dat ik mijn nieuwe carrière pad had gevonden! 

En toen…

En toen…zag ik een gave functie als docent Frans op een middelbare school. Ik wist meteen dat ik moest bellen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik solliciteerde en werd aangenomen! De eerste weken school zijn inmiddels voorbij en ik ben heel blij dat ik deze stap heb genomen. De leerlingen zijn leuk, mijn nieuwe collega’s zijn leuk en ik krijg energie van het werk, het voor de klas staan, het bedenken van lessen. Het kost ook energie natuurlijk, alles is weer nieuw voor me en ik moet best een eindje reizen. Maar dat heb ik er graag voor over! 

Pruttelen

Of ik deze baan aan De Heren heb te danken? Strikt genomen niet natuurlijk, ik heb zelf de vacature gezien en daarop gereageerd. Wat ik wel aan hen te danken heb, is dat ik heb kunnen sparren: wat vind ik wel leuk en wat niet. Ik heb vooral met Maurice om tafel gezeten en ik kan niet anders zeggen dan dat hij me echt snapte. We hadden een klik en mede door de gesprekken heb ik ontdekt waar ik, naast het docentschap, nog meer passie voor heb. Dus dat heeft wel wat losgemaakt, waarmee ik ooit nog aan de slag ga. Het staat als het ware te pruttelen op het vuur. Maar nu eerst maar eens focussen op mijn nieuwe baan!